Groningse wijken: Lewenborg en Vinkhuizen

Lewenborg

In Lewenborg zijn we uitgenodigd om in gesprek te gaan over de uitkomsten van het onderzoek van het Platform Ouderen in Lewenborg. De kar had een lekke band, dus we kwamen wat later met de gele wagen aan dan gehoopt. We vonden binnen een plekje, in het wijkcentrum het Dok, tussen de catering en wachtplekken voor de gemeentelijke diensten. Hier mochten we meeluisteren naar de bevindingen van het platform.

‍

Er werd een overzicht van allerlei groepen getoond die activiteiten organiseren, waaruit een verscheidenheid van aanbod duidelijk werd waar inwoners aan deel kunnen nemen. Ook de populariteit van bepaalde activiteiten zoals het Filmhuis viel op. Maar wat in de pauze duidelijk werd is dat de kleinere groepen ook erg geliefd zijn. Verenigingen zoals Brasa bieden een ruimte om aan te sluiten bij anderen met een gedeelde geschiedenis, wat voor een speciale connectie zorgt tussen de deelnemers. Ook de mensen die in de wijk werken kwamen graag langs bij de kar, waar hun energie en liefde voor de wijk duidelijk werd gedeeld. Aanwezigen konden een eigen souvenir meenemen waarop ze hun boodschap of anekdote schreven die zij belangrijk vonden naar aanleiding van het gepresenteerde onderzoek. Ook illustraties werden weer volop gemaakt bij de kar.

‍

‍

‍

‍

Het geeft dan ook altijd een dubbel gevoel, wanneer we na zoveel enthousiasme niet direct weer terugkomen in de wijk om samen verder te werken. Het is natuurlijk ook de insteek dat onze gesprekken het begin zijn van een beweging of bestaande bewegingen versterken, dat kan ook een verandering in houding of een nieuwe blik op de wijk zijn. Maar dat maakt het ook lastig om los te laten, net wanneer we gevoel krijgen bij wat zo mooi is aan Lewenborg en waarom mensen er graag wonen en leven.

Vinkhuizen

In Vinkhuizen zijn we samen met Katja, bewoner en organisator van koffiemomenten in de wijk, op de weekmarkt gaan staan. Het was een frisse herfstdag, met wind die de flyers en tekeningen van de kar deed vliegen. Daardoor was het ook rustiger op de weekmarkt, die normaal gesproken goed bezocht wordt. Aan de bezetting van de kar lag het in ieder geval niet, met twee makers, twee studenten en meerdere vrijwilligers van onder andere WIJ Groningen, waren we samen al een gezellige boel.

‍

‍

‍

Een groep die niet werd tegengehouden door de frisse herfstwind waren de oudere heren op de bankjes bij de markt. Elke weekmarkt zitten ze daar om te praten, samen te zitten, en te ginnegappen. Voor meerderen van hen was dit ook het enige moment dat ze zo samen kwamen, en wanneer het in de winter te koud wordt om op het bankje te zitten zien ze elkaar soms tijden niet. Bij elkaar thuis op bezoek vonden ze wel wat ver gaan. Hier, net als in andere wijken, ervaren ze de drempels van plekken waar ze samen zouden kunnen zijn als te hoog. Of dat aan de plekken ligt of de heren zelf is over te discussiëren, maar de waarde van goed geplaatste bankjes in de buitenlucht wordt steeds duidelijker.

‍

‍

‍

‍

In Lewenborg werd ook gekeken naar de bankjes, voornamelijk vanuit het oogpunt dat het rustplekken zijn voor ouderen die slechter ter been zijn. Maar in Vinkhuizen wordt ervaren dat het niet alleen rustplekken kunnen zijn, maar dat ze mogelijkheden geven om sociaal aan te haken, zonder drempels.